�����̨

In een interview vertellen Alissa Panis en Gerda Andringa over de erkenning en waardering die zij voor hun werkzaamheden binnen  hebben gehad.

Alissa is als junior docent begonnen bij de bachelor Pedagogische Wetenschappen van de �����̨. Binnen het pedagogisch practicum, waarbij studenten in hun eerste bachelor jaar aan een vraag werken die speelt bij een praktijkorganisatie, voerde zij veel taken uit. Daarom besloot zij drie jaar geleden “de stoute schoenen aan te trekken” en te vragen of zij de coördinatie van deze module op haar mocht nemen. Hiervoor had ze, samen met een collega, een plan geschreven. Het vertrouwen kreeg ze en onder leiding van een supervisor mocht ze de coördinatie van de module op zich nemen. Sinds twee jaar coördineert ze het pedagogisch practicum samen met een collega. Daarnaast krijgt ze de ruimte om het practicum door te ontwikkelen, een pilot op te zetten door samen met de HU, Youké en Handjehelpen onderwijs in de praktijk te ontwikkelen en om verschillende leergangen binnen Community Engaged Learning te volgen.

Het verhaal van Alissa laat zien hoe belangrijk het is om iemands kwaliteiten en ambities te erkennen en waarderen, los van hun formele functie. Alissa kreeg de ruimte en het vertrouwen om haar ambities in de praktijk te brengen, waardoor zij zich verder kon ontwikkelen, terwijl het practicum er beter door werd. Win-win - een mooi voorbeeld van Erkennen en Waarderen in de praktijk.

Gerda is werkzaam bij het University College Roosevelt. Binnen het University College had zij sterk de behoefte om onderzoek te doen samen met studenten in de samenleving. Gerdas onderzoek richt zich op ouderen en hun sociaal welbevinden. Ze besloot om onderzoek te doen in co-creatie, dus in samenwerking met studenten, professionals in de ouderenzorg en ouderen zelf. Hieruit zijn een aantal producten voor ouderenzorgorganisaties ontstaan.

Daarnaast heeft zij samen met partners van de Hogeschool Zeeland, Erasmus Universiteit en zorgorganisaties een 'academische werkplaats ouderenzorg' opgezet. Ze legt uit dat de zorginstellingen in Zeeland klein zijn, wat de behoefte creëerde om academische krachten te bundelen en kennis binnen de organisaties te verspreiden.

Het verhaal van Gerda is een mooi voorbeeld van de erkenning en waardering van een academisch profiel, waarin onderwijs en de interactie met de maatschappij centraal staan. Ze vertelt: "Ik geloof dat de manier waarop ik onderzoek verweef in het onderwijs en veel studenten erbij betrek, evenals het opzetten van zo'n netwerk, de redenen zijn waarom ik de stap kon maken tot Hoogleraar.”