�����̨

Per 1 april 2025 is Hugo de Boer benoemd tot hoogleraar Natuurinclusieve Klimaatadaptatie in Delta’s. De Boer werkt momenteel als universitair hoofddocent in Global Ecohydrology and Sustainability bij het Copernicus Institute of Sustainable Development en tevens als Geosciences scientific lead voor het Delta Climate Center (DCC) in Vlissingen. Marc Bierkens, decaan van de faculteit Geowetenschappen is blij met zijn benoeming: ‘Hugo de Boer heeft een stevige achtergrond in de ecohydrologie met passie voor inter- en transdisciplinair onderzoek en onderwijs.  Deze combinatie maakt hem bij uitstek geschikt om de verbinding tussen onze universiteit en het Delta Climate Center te versterken op het vlak van natuurinclusieve klimaatadaptatie”.

‘Wereldwijd worden slimme strategieën en maatregelen voor klimaatadaptie ontwikkeld,’ vertelt Hugo de Boer. ‘Met name in delta’s is de duurzaamheidsopgave groot. Dit komt onder andere door het intensieve landgebruik, de achteruitgang van biodiversiteit en de gecombineerde effecten van klimaatverandering, bodemdaling en verzilting. Mijn leerstoel Natuurinclusieve Klimaatadaptatie in Delta’s richt zich op natuurlijke processen en ecosysteemdiensten die kunnen helpen om klimaatadaptatie duurzamer en effectiever te maken. Je kunt hierbij denken aan waterrijke natuurgebieden die sediment en koolstof vastleggen, adaptief waterbeheer voor duurzame landbouw en het vergroten van biodiversiteit om de invloed van weersextremen op ecosystemen te verminderen. Zowel binnen het onderzoek als het onderwijs wil ik me richten op het ontwikkelen van kennis die bijdraagt aan deze vergroening van klimaatadaptie.’

Uitdaging

‘Het is een behoorlijke uitdaging om natuurinclusieve klimaatadaptatie in te passen in bestaande maatschappelijke kaders. In Nederland, en zeker in Zeeland, staat waterveiligheid centraal in de ontwikkeling van klimaatadaptatiestrategieën. Echter spelen ook andere duurzaamheidsopgaven zoals biodiversiteitsherstel, beschikbaar houden van voldoende en schoon drinkwater en de verduurzaming van de landbouw. De steun en betrokkenheid van inwoners, maatschappelijke organisaties, en bedrijven uit de regio is daarin essentieel. Het kwantificeren van een breed scala van ecosysteemdiensten zoals kustbescherming, zoetwaterberging, voedselproductie en recreatie, kan verder helpen om de eventuele meerkosten van natuurinclusieve maatregelen te verantwoorden en de maatschappelijke steun te vergroten. Mijn leerstoel draagt hiermee bij aan de missie van het DCC om de klimaatbestendigheid en de welvaart in de Zeeuwse regio en delta’s wereldwijd te vergroten en vanuit verschillende vakgebieden samen te werken aan oplossingen voor klimaat- en duurzaamheidsvragen.’

Onderwijs

Onderwijs vormt een belangrijke poot van elke leerstoel. Ook De Boer heeft ambitieuze plannen: ‘Ik coördineer nu het masterprogramma Water Science and Management en ontwikkel samen met een enthousiaste groep collega’s een nieuw masterprogramma Water Management for Climate Adaptation. Naast natuurwetenschappelijke kennis over klimaatverandering en watersystemen leren de studenten ook over de maatschappelijke processen die een cruciale rol spelen bij waterbeheer en klimaatadaptie. Collega’s van de Environmental Governance sectie van het Copernicus instituut en de faculteit Recht, Economie, Bestuur en Organisatie (REBO) leveren hier een belangrijke bijdrage om de studenten de wettelijke en bestuurlijke kaders van klimaatadaptatie bij te brengen. In samenwerking met collega’s binnen het DCC verbeteren we ook de aansluiting tussen het MBO, HBO en academisch onderwijs. Vanwege de snelle ontwikkelingen van kennis en techniek ligt hier ook een uitdaging in het onderwijs voor professionals. Hier wil ik in samenwerking met de aan DCC verbonden partijen aan bijdragen.’

Onderzoek

Hugo de Boer heeft in de afgelopen jaren veel kennis ontwikkeld over het meten en modelleren van de fotosynthese en transpiratie van planten in verschillende ecosystemen. De Boer: ‘Centraal in dit onderzoek staat de hypothese dat de aanpassing van planten en ecosystemen aan een veranderende omgeving het gevolg is van evolutionaire optimalisatieprocessen. Deze hypothese test ik door modellen te ontwikkelen en te testen aan de hand van experimenten, veldmetingen en fossiel plantenmateriaal. Dit onderzoek draagt bij aan de verbetering van ecosysteemmodellen die nuttig zijn voor het kwantificeren van ecosysteemdiensten zoals koolstofvastlegging, waterberging en voedselproductie. Ook draagt deze kennis bij aan de ontwikkeling van klimaatrobuuste gewassen en het aanpassen van landbouwmethodes aan een veranderend klimaat.’ Ander onderzoek van De Boer heeft nieuwe statistische methoden opgeleverd om ecosysteemdiensten te kwantificeren. Dit werk toonde onder meer aan dat een hoge biodiversiteit helpt om de impact van menselijke verstoring op ecosystemen te beperken en ecosysteemdiensten in stand te houden. ‘Dit onderzoek toont het belang van natuurlijke processen en het vergroten van biodiversiteit voor klimaatadaptatie. In samenwerking met andere recent benoemde hoogleraren  Herman Kasper Gilissen, Marjolijn Haasnoot en Albert Klein Tank, de universitaire community Water, Climate and Future Deltas, en mijn collega’s binnen en buiten DCC wil ik zo bijdragen aan de verduurzaming en vergroening van delta’s.’