ÀÖÓãºǫ́

Effecten van klimaatverandering, zoals zeespiegelstijging, leiden wereldwijd tot verhoogde risico’s op overstromingen en erosie. Verschillende ecosystemen kunnen bijdragen aan op natuur gebaseerde (‘nature-based’) mitigatie van overstromings- en erosierisico’s. Schorren (ook wel kwelders genoemd) zijn hier één van, omdat ze golven kunnen dempen, kusterosie kunnen verminderen en sediment kunnen accumuleren om mee te groeien met zeespiegelstijging. Er is daarom een toenemende belangstelling voor het herstellen en creëren van schorren voor ‘nature-based’ mitigatie van overstromingsrisico’s. Natuurlijke, herstelde en gecreëerde schorren moeten echter erosiebestendig zijn om op lange termijn het risico op overstromingen te beperken. Hoewel we steeds beter begrijpen welke factoren erosiebestendigheid in schorren beïnvloeden, is het nog onbekend hoelang het duurt voordat sediment erosiebestendig wordt in natuurlijke, herstelde en gecreëerde schorren en hoelang voordat schorren nodig zijn voor de mitigatie van overstromingsrisico’s schorherstel of -aanleg gestart zou moeten worden. Deze thesis heeft daarom als doel onze kennis te verbeteren over de ontwikkelingssnelheden van erosiebestendigheid en hoe deze beïnvloed worden door fysische en ecologische factoren. We hebben gevonden dat vegetatiesoorten en sedimenteigenschappen belangrijke factoren zijn voor de ontwikkelingssnelheid van erosiebestendigheid. Ook sedimentatiesnelheden, drainage en de overstromingsduur beïnvloeden de ontwikkelingssnelheid van erosiebestendigheid. Daarnaast hebben we ontdekt dat de ontwikkeling van erosiebestendigheid snel kan verlopen (minder dan 6 jaar) onder dichtgroeiende pionierplantensoorten. Het is cruciaal om de omstandigheden op een geplande locatie voor schorherstel of -aanleg te beoordelen, evenals de verwachte ontwikkeling van erosiebestendigheid, en het systeem voldoende tijd te geven om erosiebestendigheid te ontwikkelen voordat deze nodig is voor de mitigatie van overstromingsrisico’s.