ÀÖÓãºǫ́

Samenvatting

Mensen met Locked-In Syndroom (LIS) zijn ernstig verlamd, bijvoorbeeld door vergevorderde ALS of een hersenstaminfarct. Daardoor zijn zij belemmerd in hun vermogen om te communiceren. Brein-Computer Interface (BCI) technologie kan hen in staat stellen om communicatiehulpmiddelen aan te sturen met hun hersenactiviteit. In de Utrecht NeuroProthese studie is onderzocht of mensen met LIS een volledig geïmplanteerde BCI thuis kunnen gebruiken, zonder dat een onderzoeker aanwezig is. 

Drie mensen met LIS werden geïmplanteerd met een BCI-systeem, bestaande uit elektroden die op de hersenschors geplaatst werden (de sensorische-motorische hersenschors en dorsolaterale prefrontale cortex, DLPFC). Een korte verhoging in hersenactiviteit werd omgezet in simpele computercommando’s, die gebruikt werden om communicatiesoftware aan te sturen. 
In dit proefschrift toon ik het nut aan van functionele MRI voor de pre-operatieve lokalisatie van hersengebieden voor BCI-besturing. Ik laat ook zien dat signalen van de sensorische-motorische hersenschors en de DLPFC gebruikt kunnen worden voor BCI-besturing. Alle deelnemers waren in staat om de BCI te gebruiken voor simpele communicatiedoeleinden en we hebben aangetoond dat zelfstandig thuisgebruik mogelijk is. Een van de proefpersonen met vergevorderde ALS heeft de BCI bijna zeven jaar thuis gebruikt. Voor die deelnemer heb ik een verzorger-oproep functionaliteit en ’s werelds eerste BCI-nachtmodus geïmplementeerd waarmee de BCI 24 uur per dag beschikbaar was. Tot slot presenteer ik longitudinale daling van BCI-relevante hersensignalen in twee deelnemers met vergevorderde ALS. 
Samengevat kunnen mensen met LIS een BCI-implantaat thuis zelfstandig gebruiken. Dit kan van toegevoegde waarde zijn wanneer het de gebruiker in staat stelt om te blijven communiceren wanneer dat met traditionele hulpmiddelen niet meer mogelijk is.